निर्देशक नारायण पुरीका पुत्र संयम पुरीले बाल कलाकारको भूमिकामा थुप्रै फिल्महरुमा अभिनय गरेका छन् । तीन वर्ष पहिला प्रदर्शनमा आएको फिल्म ‘सायद’ ले भने संयमलाई युवा पुस्तामाझ चिनायो । संयम अभिनित पाँचौ फिल्म ‘लभ सब्’ भदौ २५ देखि प्रदर्शनमा आएको छ । न्युजपेजथ्री डटकमका लागि उत्सब रसाईलीले फिल्म ‘लभ सब्’ प्रदर्शनको अवसर पारेर संयम सँग कुराकानी गरेका छन् । 

‘लभ सब्’  मा आफ्नो भूमिका बारे केही खुलाइदिनुस् न । 

बोल्न र सुन्न नसक्ने भूमिका गर्न पाएँ, यो नै मेरो लागि ठुलो अवसर र चुनौती हो । यसमा बोल्न र सुन्न नसक्ने अनि गरिब अनाथ नपढेको केटाको भूमिका छ जसले साँकेतिक भाषाको पनि प्रयोग गर्न पाउँदैन । एक्सप्रेसन र चालढाललले सकेसम्म दर्शकलाई कन्भिन्स गर्ने प्रयास गरेको छु । यस हिसाबाले ‘लभ सब्’ चाहि मेरो लागि पुरै फरक खालको फिल्म हो । मैंले पहिल्यै देखि भन्दै पनि आइरहेको छु ‘म हिरो होइन कलाकार हुँ’ । यसमा मैंले आफ्नो कला देखाउन पाएको छु ।

यस प्रकारको भूमिका निभाउन कत्तिको गाह्रोे भयो ?

गाह्रो त भयो नै । सुटिङ सुरु हुनु भन्दा अगाडी ‘क्यामेस्ट्री’ कसरी ‘बिल्डअप’ गर्ने भनेर ‘ग्रुमिङ क्लासेस’ लिएका थियौं । त्यसमा हामी सबै कलाकार लाई (सुशिल पोखरेल, निर्माता तथा संवाद लेखक) ले ‘इनपुट्स’ दिनु हुन्थ्यो । यसरी हामीले आफ्नो पात्रलाई विकास गर्दै गयौं । टिमको सहयोगको कारणले गर्दा चाहिं सुटिङमा त्यति गाह्रो भएन । 

हरेक फिल्ममा तपाई किन भिन्न भिन्न भूमिकामा देखिनु हुन्छ ? यो तपाईंको चाहना हो कि संयोग मात्रै ? 

मेरो चाहना भन्दा पनि संयोग हो । मेकरले स्क्रिप्ट लेख्दा यो क्यारेक्टरलाई चाहिं यो कलाकार फिट हुन्छ भन्ने सोच्नु हुन्छ । मैंले आजसम्म कुनै पनि फिल्म खेल्छु भनेर कसैलाई पनि आग्रह गरेको छैन । सबैले मेरो कामलाई विश्वास गरेरै लिनुभएको छ । कसैलाई हाँसेको सुहाउँछ, कसैलाई नाचेको सुहाउँछ, कसैलाई रोएको सुहाउँछ । सायद मलाई चाहि त्यस्तो बढी सुहाउने हो कि ? सायद त्यस्तै खालको रोल छ भने मेकरको दिमागमा पनि म नै आउँछु कि ? 

फिल्म खेल्दा तपाई के मा बढी ध्यान दिनुहुन्छ ? 

स्क्रिप्ट र क्यारेक्टरमा बढी ध्यान दिन्छु । क्यारेक्टरले के मागेको छ म त्यसमा अभ्यास गर्छु । क्यारेक्टर लाई आफुसँग राखेर हेर्छु । म त्यति साह्रो अध्ययन त गर्दिंन । तर, क्यारेक्टरको मनस्थिति बुझेर अभिनय गर्ने कोशिस चाहिं गर्छु । 

तपाई किन कम संख्यामा फिल्म खेल्नुहुन्छ ?

पहिला देखि नै दर्शकलाई मेरो ‘प्रमिस’ भनेकै राम्रो फिल्म खेल्छु भन्ने हो । र, त्यसैलाई पनि निरन्तरता दिन खोजे मैंले । बिचमा केही फिल्मको प्रस्ताव पनि आएको थियो तर मलाई नसुहाउने क्यारेक्टर थियो । म आफुलाई भाग्यमानी सम्झन्छु कि मलाई मेकर्सले सम्झनु भयो । बिचमा केही फिल्महरु गरे तर व्यवासायिक रुपमा सफल भएनन् । त्यसबाट के बुझें भने मलाई मन परेको स्क्रिप्ट अडियन्सलाई पनि मन पर्नु पर्छ भन्ने छैन मैंले खेलेको सबै भूमिका दर्शकले मन पराइदिनु पर्छ भन्ने छैन । म ‘क्लास’ को लागि भन्दा पनि ‘मास’ को लागि काम गर्छु ।

‘लब सभ्’ चाहिं कसका लागि ? 

नेपाली फिल्मलाई माया गर्ने दर्शकको माया त छंदै नै छ । तर, त्यति नेपाली फिल्म नहेर्ने दर्शक माझ पनि ‘लब सभ्’ पुगिसकेको छ । त्यसैले यो फिल्म भनेको मल्टिप्लेक्स देखि सिङ्गल हलका दर्शकको लागि हो । यो सबै धारका दर्शकको फिल्म हो । मनोरञ्जन खोज्ने र आफ्नो पैसा असुल होस् भन्ने दर्शकका लागि ‘लब सभ्’ हो ।

फिल्मको असफलताले तपाईलाई कस्तो असर गर्छ ?

अलिकति मानसिक रुपमा प्रभाव पर्दो रहेछ । किनभने राम्रो गर्न खोज्दा खोज्दै फिल्म चल्न सकेन । कलाकार देखि निर्माता निर्देशकको लगानी परेको फिल्म नचल्दा नराम्रो फिल चाहिं हुँदो रहेछ । 

तपाईलाई निभाउन मन लागेको भूमिका ? 

त्यस्तो मलाई कहिल्यै पनि लागेन । म आफुलाई स्क्रिप्ट अनुसार ढाल्ने प्रयास गर्छु । म अनुसार स्क्रिप्ट लेखिनु भएन, म चाहिं स्क्रिप्ट अनुसार ढल्न सक्नु पर्यो म त्यो सोच्छु । त्यसकारण चाहिं म यस्तो क्यारेक्टर गर्न पाए हुन्थ्यो भन्ने सोचाइ छैन । मलाई हेरेर कसैले पनि स्क्रिप्ट नलेखिदिनु होला । स्क्रिप्ट अनुसारको काम गर्न सक्नु नै मेरो लागि चुनौती हो ।

नेपाली युवा पुस्तालाई नेपाली फिल्म प्रति अझै आकषर्ण गर्न के गर्नु पर्ला ?

अहिले हात हातमै फिल्म हेर्न सक्ने जमाना आएको छ । त्यसकारण अब दर्शकलाई झुक्याउने दिन गए । पहिला हामीमा प्रविधिको सिमितता थियो । अहिले त्यस्तो छैन । फिल्ममा लगानी पनि बढाउन आवश्यक छ । अर्को कुरा फिल्मको धार छुट्याउनु भएन । प्रविधिको प्रयोग गरेर राम्रो फिल्म बनाउन सकियो भने चाहिं दर्शकलाई आकर्षण गर्न सकिन्छ ।

बुवाको बिंडो थाम्ने दबाब कत्तिको छ तपाईमा ?

मलाई बाबाले कहिल्यै पनि त्यस्तो ‘पुस’ गर्नु भएन । मलाई यो गर्नु पर्छ, त्यो गर्नु पर्छ, स्क्रिप्ट के हो तेरो ? कहिल्यै पनि भन्नु भएन । तँ आफैं बुझ्ने भैसकिस्, आफै गर् भन्नु हुन्छ । मलाई ‘कन्फ्युजन’ र गाह्रो भएको केसमा चाहिं बाबालाई सोध्छु । बाबाको जुन नाम छ त्यस अनुसार अरु मान्छेहरुको आशा चाहिं मैंले पूरा गर्न आवश्यक छ । बाबालाई म बाट त्यति साह्रो आशा नहोला तर बाबाको लेभलमा पुग्नु पर्छ भन्ने चाहिं फिल्म क्षेत्रको आशा छ । त्यो आशालाई पूरा गर्न मैंले अझै मिहेनत गर्न बाँकी छ । अझै बुझ्न बाँकी छ ।

फिल्म निर्देशनलाई लिएर तपाईको योजना के छ ? 

मलाई फिल्म निर्देेशन गर्ने चाहना छ । अझै धेरै अध्ययन गर्न बाँकी छ । जुन दिन एउटा राम्रो स्टोरी आउँछ । त्यही दिन फिल्म निर्देशन गर्छु ।

तपाईं र आश्मा (आश्मा डिसी, भिजे तथा एक्ट्रेस) जीको प्रेमको गन्तव्य के हो ? 

हाम्रो प्रेम एकदमै मिल्ने साथी बाट सुरु भयो । जीन्दगीमा एउटा बेला आउँदो रहेछ, यसमै ऊ (आश्मा) जीन्दगीको एउटा पार्ट बन्न पुग्यो । गन्तव्य नै चाहिं पछि आउने कुरा हो । अझै धेरै गर्न बाँकी छ । उसको परिवारमा गएर म जिम्मेवारी बोक्न सक्छु भनेर भन्न बाँकी छ । अहिले करिअर तिर 'फोकस' हुनुपर्छ भन्ने मैंले बुझेको छु । 

‘आभाष’ रिलिजको बेलामा तपाईं हरुबिच ब्रेकअपको हल्ला पनि आएको थियो नि ? 

त्यो पनि मैंले सुनेको हो । ब्रेकअप मा  ‘रे’ भन्ने ट्याग लागेर आएको थियो । खै कहाँ बाट कसरी आयो थाहा भएन ।

तपाईंलाई त्यो हल्ला फिल्म चलाउने फन्डा थियो जस्तो लाग्दैन ?

मलाई यस्तो एकदमै मन पर्दैन । आफ्नो ‘प्रोडक्ट’ राम्रो छ भने किन स्क्यान्डल ल्याउने ? अनावश्यक हल्ला मात्रै भयो । 

तपाईंहरुको सम्बन्धमा परिवारको समर्थन छ ? 

पारिवारिक रुपमा कुनै पनि समस्या छैन । ऊ मेरो बैनीसँग एकदमै मिल्छ म उस्को दाईसँग एकदमै मिल्छु । परिवारको पनि राम्रो सम्बन्ध छ । कुनै प्रकारको अबरोध केही पनि छैन ।

लभ गर्ने युवा पुस्तालाई तपाईको सल्लाह के छ ? 

त्यो केटीलाई पट्याउँ, घुमाउँ भनेर लभ सब् गरौं भन्ने एउटा जमात छ । अर्को जमात चाहिं लभ नै सबै कुरा हो भन्ने छ । यो लभ सब् भन्ने कुरा चाहिं उमेरको दोष हो । म पनि एउटा नराम्रो धोकामा परेंको थिएँ । एउटा समय हुँदो रहेछ । गाह्रो हुने, त्यो बिना बाँच्नै नसक्ने भन्ने । तर, जीन्दगी चलि नै रहन्छ । सही समयमा सही मान्छे आउँछ त्यसैले प्रेममा हताष र आत्महत्या नगरौं । प्रेम भनेको पाउनु मात्रै होइन त्याग्न सक्नु पनि प्रेम हो । 

आश्मी जी र तपाई बिच चाहिं के हो ? 

लब सभ् होइन लभ नै सबै हो । हाँसो.....